- Kraje o duszy dziecięcej
- Kraje o duszy młodej
- Kraje o duszy dojrzałej
- Kraje o duszy starej
Rozpatrując wiek energetyczny i duchowy poszczególnych krajów należy bezwzględnie pamiętać, że mówimy o przeciętnym wieku dusz z danego regionu a nie o całości jego mieszkańców. W każdym miejscu odnajdziemy bowiem dusze z różnych poziomów inkarnacji – w danym kraju mamy zarówno dusze młode, dojrzałe, jak i stare. Analizy dotyczą zatem większości populacji i jej energetycznych wpływów.
Zdarza się również w historii świata, że dane miejsca były tworzone przez dusze stare i wysoko rozwinięte a następnie, gdy zostały zdominowane przez dusze młode lub dziecięce doszło do ich upadku oraz degradacji kulturowej i cywilizacyjnej. Wędrówka dusz ma kluczowe znaczenie dla rozwoju poszczególnych krajów – tam, gdzie państwowość jest zdominowana przez dusze dziecięce pojawia się zazwyczaj wiele problemów i zastój ewolucji duchowej i materialnej.
Kraje o duszach dziecięcych:
Przykłady: Iran, Irak, Haiti, Laos, Malezja, Nigeria,
Dziecięce dusze potrzebują zazwyczaj schronienia pod parasolem dogmatów oraz zasad. Widzą społeczeństwo jako pewną jedność i gdy ktoś zachowuje się odmiennie – nie potrafią łatwo zaakceptować tego faktu. Dusze takie mają wiele ograniczeń na planie mentalnym i emocjonalnym oraz kulturowym.
Takie dusze tworzą kraje i społeczności, gdzie liczą się sztywne zasady a wartości rodowe i klanowe są wyznacznikiem moralności i społecznego prestiżu. Kraje te kreują zazwyczaj wzory modelowego i wzorcowego obywatela a wszyscy mieszkańcy są zobowiązani do przestrzegania tychże odgórnie narzuconych struktur. Państwa takie ciężko adaptują systemy wartości oparte na jednostce czy swobodach obywatelskich. Zwyczajnie się ich boją.
Kraje o duszach młodych:
Przykłady: Korea Płd., Singapur Chiny, ZEA, Tajwan
Dusze młode są mocno zorientowane na sukces materialny i podbijanie innych regionów swoimi wpływami – fizycznymi, gospodarczymi czy kulturowymi. W orbicie ich wartości są przede wszystkim: władza, bogactwo, podbój oraz współzawodnictwo.
Tego rodzaju dusze często tworzą wielkie potęgi światowe i gospodarcze, gdyż w ich planie ewolucji przewija się temat zwycięstwa oraz dominacji nad innymi.
W takich państwach rodzi się również kult młodości i siły oraz lęk przed utratą wpływów. Zachłanność oraz nadmierny rozwój technologii to również przejawy zdominowania krajów czy regionów przez dusze młode.
W naszej rzeczywistości wiele państw wychodzi dopiero z wieku młodego dusz i stąd katastrofalny stan ekologii oraz poczucia odpowiedzialności za Ziemie oraz jej naturalne zasoby.
Kraje o duszach dojrzałych
Przykłady: Anglia, Austria, Włochy, Polska, Niemcy
Dusze dojrzałe są mocno zorientowane na rozwój emocjonalny oraz budowę relacji z własnym wnętrzem i otoczeniem. Mają tendencje do wielkiej ekspresji własnej osobowości oraz krystalizowania swojego JA.
Państwa tworzone przez dusze dojrzałe rozwijają się w oparciu o zagadnienia dotyczące wolności jednostki i jej pływu na resztę społeczeństwa. Często widzimy w nich rozłamy na tle tworzenia kultury i jej norm w oparciu o różne systemy wartości. Takie państwa porzucają zapędy kolonialne i są mocno zorientowane na własnych problemach i narodowych melodramatach. Są zazwyczaj przychylne standardom demokratycznym, ale mają problem z megalomanią. Życie polityczne bywa tutaj zmienne i intensywne. Kraje te mają wysoki poziom tożsamości narodowej.
Kraje o duszach starych
Przykłady: Finlandia, Czechy, Holandia, Islandia, Norwegia
Nawet w krajach o duszach starych – jeśli weźmiemy pod uwagę polityków oraz kulturę – mamy wielki wpływ dusz dojrzałych oraz młodych. Prawo energii mówi bowiem o wpływie większości.
Dusze stare rozwijają się i tworzą społeczeństwo tylko do stopnia, w którym jest im ono potrzebne do spełnienia własnych indywidualnych celów. Kraje o dużej ilości dusz starych mają tendencje do oryginalności, porzucania dogmatów religijnych oraz eksperymentowania na tle relacji społecznych.
Stare dusze wiedzą i czują, że społeczeństwa i narody – gdzie istnieją prawa i zasady stworzone przez dusze młode i dojrzałe- nie funkcjonują w optymalny i dobry sposób. Stąd poszukiwania innych modeli edukacyjnych czy kulturowych. W krajach takich widzimy również brak ambicji aby wpływać na inne narody a walka jest traktowana zawsze jako ostateczność.
